Περιβάλλον

Εδάφη

Τα εδάφη της οροσειράς του Τροόδους, ως επί το πλείστον, έχουν σχηματιστεί πάνω σε τρία βασικά πετρώματα: διαβάση, γάββρο και λάβες που καταλαμβάνουν και το μεγαλύτερο μέρος του οφιόλιθου του Τροόδους.

Τα κοινά χαρακτηριστικά των εδαφών αυτών είναι τα ακόλουθα: 

• Είναι κυρίως αβαθή, πετρώδη και διαβρωμένα με μεγάλες και απότομες κλίσεις.
• Δεν περιέχουν ελεύθερο ανθρακικό ασβέστιο και το pH είναι συνήθως ουδέτερο ή ελαφρά αλκαλικό (7- 7,8), πράγμα που σημαίνει ότι τα κολλοειδή των εδαφών είναι κορεσμένα με βάσεις κυρίως με ασβέστιο και μαγνήσιο.
• Τα εδάφη του Τροόδους είναι κυρίως ανώριμα χωρίς ανάπτυξη οριζόντων στο εδαφικό προφίλ. Εκεί που υπάρχει μόνιμη φυσική βλάστηση (δάση, θάμνοι κλπ.) δημιουργείται στην επιφάνεια ένας λεπτός Α ορίζοντας ο οποίος είναι εμπλουτισμένος με οργανική ουσία μέχρι 5% και έχει βαθύ καστανό χρώμα.
• Λόγω των μεγάλων κλίσεων και του αβαθούς των εδαφών αυτών, για να καταστεί δυνατή η γεωργική αξιοποίηση θα πρέπει να ισοπεδωθούν, να κατασκευαστούν γεωργικές αναβαθμίδες και να καλλιεργηθούν βαθιά ώστε να δημιουργηθεί έδαφος με κάποιο βάθος που να προστατεύεται από τη διάβρωση. Με την προσθήκη κοπριάς και λιπασμάτων και την επιταχυνόμενη αποσάρθρωση δημιουργείται σταδιακά γόνιμο έδαφος με πολύ καλές φυσικές και χημικές ιδιότητες.

Εδάφη πάνω σε διαβάση

Τα εδάφη πάνω σε διαβάση καταλαμβάνουν την μεγαλύτερη έκταση της οροσειράς (2/3 των εδαφών που συναντώνται στον οφιόλιθο του Τροόδους). Το είδος της αργίλου που κυριαρχεί είναι ο χλωρίτης και ο βερμικουλίτης. Τα εδάφη είναι συνήθως καστανού χρώματος, μέσης σύστασης και με πολύ καλό αερισμό και αποστράγγιση. Η υδατοϊκανότητα του εδάφους είναι γύρω στο 25-28% και το σημείο μάρανσης γύρω στο 16-18% του ξηρού βάρους του εδάφους. Το μητρικό πέτρωμα είναι αρκετά σκληρό και για το λόγο αυτό δύσκολα αποσαρθρώνεται για να μετατραπεί σε γόνιμο έδαφος.

Εδάφη πάνω σε γάββρο

Τα εδάφη πάνω σε  γάββρο περιορίζονται στο κεντρικό μέρος της οροσειράς και περιλαμβάνουν περιοχές των χωριών Ποταμίτισσα, Δύμες, Αγρού, Αγρίδια, Κυπερούντας, Πάνω Πλατρών, Τροοδίτισσας, Παλιόμυλου, Πρόδρομου, Πεδουλά και Μουτουλλά. Το είδος της αργίλου που κυριαρχεί είναι ο καολινίτης, ο αλλοσίτης (halloysite ) και ο μοντμοριλλονίτης (σμεκτίτης). Τα εδάφη είναι κυρίως γκρίζου χρώματος με ψηλή περιεκτικότητα άμμου (μέχρι 70%). Το μητρικό υλικό είναι πολύ μαλακό και αποσαρθρώνεται εύκολα ώστε να δημιουργείται σε μικρό χρονικό διάστημα μετά από μια ισοπέδωση ένα εξαιρετικό φυσικό αλλά και χημικό περιβάλλον για την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των φυτών. Η υδατοϊκανότητα του εδάφους είναι γύρω στο 15-20% και το σημείο μάρανσης γύρω στο 8-12% του ξηρού βάρους του εδάφους.

Εδάφη πάνω σε λάβες

Τα εδάφη των περιοχών που καλύπτονται από λάβες δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς αν και περιβάλλουν υπό μορφή δακτυλίου σχεδόν ολόκληρη την οροσειρά Τροόδους με πιο έντονη όμως και πιο συμπαγή την παρουσία τους στα βορειοανατολικά. Ο μοντμοριλλονίτης αποτελεί το βασικότερο των ορυκτών της αργίλου των εδαφών αυτών. Τα εδάφη είναι συνήθως αβαθή εώς βαθιά μέσης σύστασης και ελαιοορφνού χρώματος. Δεν περιέχουν ελεύθερο ανθρακικό ασβέστιο εκτός από εκείνες τις περιοχές που γειτνιάζουν με ιζηματογενή πετρώματα.  Τα πετρώματα της λάβας γενικά αποσαρθρώνονται εύκολα και μπορούν σύντομα μετά από μια ισοπέδωση να δώσουν ένα εξαιρετικό εδαφικό περιβάλλον για την ανάπτυξη όλων των φυτών. Η υδατοϊκανότητα του εδάφους είναι γύρω στο 25-27% και το σημείο μάρανσης γύρω στο 16-18% του ξηρού βάρους του εδάφους.