Τουρισμός

Μια περιδιάβαση

Η ηρεμία και γαλήνη που προσφέρει η μεγαλύτερη οροσειρά της Κύπρου δε σημαίνει φυσικά και περιορισμένη δραστηριότητα καθώς το Τρόοδος είναι ένας επίγειος παράδεισος όπου σου δίνονται πολλές επιλογές και σε περιμένουν μεγάλες συγκινήσεις, αρκεί να αφεθείς στο κάλεσμα της φύσης.

Πλατεία Τροόδους

Νότια βρίσκεται η περιοχή των κρασοχωριών της Λεμεσού τα οποία κατάφεραν δια μέσου των αιώνων και κράτησαν ζωντανές τις παραδόσεις που έχουν να κάνουν, τουλάχιστον με την καλλιέργεια της αμπέλου και την παραγωγή μοναδικής ποιότητας κρασιών και άλλων οινικών προϊόντων, κάποια από τα οποία μάλιστα αποτελούν αποκλειστικότητα της Κύπρου, όπως η γλυκόπιοτη κουμανταρία. Συνέχεια αποτελεί η ορεινή Λάρνακα και στα νοτιοανατολικά η περιοχή του Μαχαιρά, με το ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι αλλά και το χώρο θυσίας του Σταυραετού Γρηγόρη Αυξεντίου.

Απ’ όπου και αν ξεκινήσει κανείς την περιδιάβαση του στο Τρόοδος, η μαγεία της ομορφιάς του τοπίου και κυρίως η δραστηριότητα και η φιλοξενία των κατοίκων, είναι μοναδική. Ξεκινώντας από την Πιτσιλιά, στις πευκόφυτες νότιες πλαγιές του Τροόδους, από τα κεφαλοχώρια που είναι διάσπαρτα στις κορυφές των βουνών και τις κοιλάδες, ξεχωρίζουν το Παλαιχώρι που γέννησε πολλούς αγωνιστές του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου και διατηρεί μνημεία μοναδικής ιστορικής και θρησκευτικής αξίας αλλά και ο Αγρός που έχει να επιδείξει μια ζηλευτή τουριστική ανάπτυξη. Είναι ακόμα η Κυπερούντα και το Πελένδρι που η φήμη τους έχει να κάνει ιδιαίτερα με την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων με κυρίαρχο το χοιρομέρι και άλλα είδη αλλαντικών.

Στην καρδιά της Πιτσιλιάς βρί­σκεται κτισμένο στους πρόποδες της Παπούτσας το καταπράσινο χωριό Άγιος Θεόδωρος Αγρού. Απέχει 54 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία και 32 χιλιόμετρα από τη Λεμεσό. Το χωριό λέγεται και Εφτάλοφη της Πιτσιλιάς, αφού είναι κτισμένο πάνω σε εφτά λόφους. Αμυγδαλιές, ροδακινιές, κερα­σιές, μηλιές, πεύκα, λεύκες αλλά και τα αμπέλια και τα στενά λιθόστρωτα δρομάκια, με τα πέτρινα σπίτια με κεραμίδια, συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικά από τα υπέροχα έργα του ζωγράφου Αδαμάντιου Διαμαντή, που για χρόνια είχε ως μόνιμη κατοικία του τον Άγιο Θεόδωρο, είναι εμπνευσμένα από αυτή την υπέροχη φύση. «Ο Άγιος Θεόδωρος είναι το χωριό που μου αποκάλυψε τον κόσμο της Κύπρου…», γράφει σε μια επιστολή του στο φίλο του Γιώργο Σεφέρη.

Στο σύμπλεγμα της Πιτσιλιάς, ανήκουν και τα Λαγουδερά. Χωριό ξεχασμένο από το χρόνο και τους ανθρώπους, φημισμένο όμως από την ύπαρξη του πανάρχαιου μοναστηριού της Παναγίας του Άρακα. Η εκκλησία με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και κυρίως τις θαυμάσιες τοιχογραφίες της, περιλαμβάνεται στα μνημεία της UNESCO και συγκεντρώνει κάθε χρόνο αρκετές χιλιάδες επισκεπτών.

Από τα πιο παραδοσιακά χωριά της περιοχής που όμως κτυπήθηκαν ανελέητα από την αστυφιλία είναι η Άλωνα και ο Ασκάς. Το τοπίο της Πιτσιλιάς, άλλοτε άγριο και άλλοτε ήρεμο και ειδυλλιακό, τα ποτάμια και ρυάκια της, οι κατάφυτες πλαγιές και οι βαθιές κοιλάδες, τα χωριουδάκια με τα πετρόκτιστα σπίτια και τις στέγες με τα κεραμίδια -γνήσια δείγματα αρχιτεκτονικής κληρονομιάς κάνουν την Πιτσιλιά να ξεχωρίζει.

Ακόμα πιο πράσινη είναι η Σολιά και κυρίως η κοιλάδα της που καλύπτει μια μεγάλη περιοχή που αρχίζει από τα δυτικά της Λευκωσίας και ανεβαίνει με νωχέλεια προς την κορυφή του Τροόδους. Η πιο αξιοποιήσιμη τουριστικά είναι η κοινότητα της Κακοπετριάς που κερδίζει αμέσως τον επισκέπτη καθώς συνδυάζει αρμονικά το στοιχείο της παράδοσης με τη σύγχρονη τουριστική ανάπτυξη. Η Παναγία της Ασίνου στα κράσπεδα της περιοχής που δεσπόζει στο χωριό Νικητάρι, η Παναγία η Ποδίθου που κυριαρχεί στα βυζαντινά μνημεία της Γαλάτας και βέβαια ο μοναδικός Άγιος Νικόλαος της Στέγης στο δυτικό άκρο της Κακοπετριάς, καταμαρτυρούν τη θρησκευτική πίστη και ευλάβεια των κατοίκων και ταυτόχρονα σηματοδούν το βυζαντινό πλούτο της Κύπρου. Και οι τρεις αυτές εκκλησίες, με εξαιρετικής τέχνης τοιχογραφίες, περιλαμβάνονται στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Την κοιλάδα της Σολιάς διασχίζει ο ποταμός Καρκώτης ενώ από τις πλαγές των βουνών ρέουν μικρά ρυάκια που κρατούν ολοπράσινη την περιοχή και ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα στους κατοίκους να αξιοποιούν τα πλούσια νερά για τις καλλιέργειες και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες τους. Φημισμένοι είναι οι νερόμυλοι της Κακοπετριάς οι οποίοι αποτελούν μέρος της τουριστικής ατραξιόν της περιοχής.

Ανεβαίνοντας ψηλότερα προς το Τρόοδος, στο βάθος των βουνοκορφών απλώνεται η κοιλάδα της Μαραθάσας με μια σειρά από χωριά που σου δίνουν την αίσθηση ότι ο χρόνος δεν τα έχει αγγίξει. Το μπετόν απέτυχε να επιβάλει την παντοδυναμία του και έτσι ο τόπος κατάφερε να διατηρήσει, μαζί με τη φυσική ομορφιά του και την ξεχωριστή παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Ο Καλοπαναγιώτης αποτελεί αναμφίβολα την κεφαλή των χωριών της Μαραθάσας, με τα φημισμένα ιαματικά νερά του αλλά και το περίλαμπρο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή που μπορεί να είναι, εδώ και δεκαετίες, άδειο από μοναχούς αλλά αποτελεί, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, πόλο έλξης χιλιάδων ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Είναι και ο Πεδουλάς, ο Πρόδρομος και άλλα δέκα τουλάχιστον χωριά που το καθένα έχει να επιδείξει και να προσφέρει στον επισκέπτη, τα δικά του ξεχωριστά χαρίσματα.

Δεσπόζουσα θέση στα θέρετρα της οροσειράς του Τροόδους, κατέχουν αναμφίβολα οι Πλάτρες. Εκεί που «τ’ αηδόνια δεν σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς...», όπως τραγούδησε μέσα από τους στίχους του ο Σεφέρης, εκεί όπου, στο πρώτο μισό του 20^ου αιώνα, επέλεγαν να παραθερίζουν ο Φαρούκ της Αιγύπτου και άλλες προσωπικότητες της πολιτικής, της τέχνης και των γραμμάτων. Τα ξενοδοχεία που λειτουργούν στο χωριό, οι πλούσιες επιλογές διασκέδασης και δραστηριοτήτων, σε συνδυασμό με τις φυσικές ομορφιές και τις υπηρεσίες που προσφέρονται, καθιστούν τις Πλάτρες προσφιλή τουριστικό προορισμό που δίνει τη δυνατότητα εξορμήσεων σε όλη την υπόλοιπη περιοχή του Τροόδους.

Γλυκύτατα, σαν το κρασί που παράγουν και με ένα διαφορετικό ρομαντισμό, τα Κρασοχώρια καλύπτουν τις νότιες παρυφές του Τροόδους, με καλύτερη πρόσβαση από την πόλη της Λεμεσού. Εδώ ο επισκέπτης, έχει μπροστά του άπειρες επιλογές για εξερεύνηση του τοπίου και των ανθρώπων. Το Όμοδος με το ιστορικό μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού αποτελεί αναμφίβολα το κέντρο των Κρασοχωριών της Λεμεσού. Γύρω του απλώνονται η Βάσα με τα λιθόστρωτα δρομάκια της, η Λόφου που ολόκληρη αποτελεί ένα διατηρητέο οικισμό με τα παραδοσιακά κτίσματά της, το Κοιλάνι με την Αγία Μαύρη του και λίγο ανατολικότερα, η Λάνια που έχει κερδίσει την αγάπη δεκάδων ζωγράφων και την έκαναν μόνιμο τόπο διαμονής και δημιουργίας τους αλλά και τα χωριά της Κουμανταρίας που εκτείνονται γύρω από τον ποταμό Κούρρη και τον Ξυλούρικο. Όλη η συστάδα των Κρασοχωριών, προσφέρει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να αναζητήσει και να βρει τη γαλήνη, μακριά από τους θορύβους και τα καυσαέρια της πόλης. Τα οινοποιεία που είναι σκορπισμένα σε όλη την περιοχή, παράγουν μερικά από τα πιο φημισμένα κρασιά του τόπου τα οποία μπορούν να απολαύσουν οι επισκέπτες στις παραδοσιακές ταβέρνες που λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.